กําเนิดกีฬาวอลเลย์บอล
กีฬาวอลเลย์บอลเกิดขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1895 โดย นายวิลเลียม จี มอร์แกน (wilam G. Morgan) ชาวสหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นผู้อํานวยการฝ่ายพลศึกษาแห่งสมาคม Y.M.C.A. (The Young Man’s Christian Association) ตั้งอยู่ที่เมืองโฮล์โยค (Holyoke) มลรัฐแมสซาชูเซตส์ (Massachusetts) ซึ่งนายมอร์แกนให้ชื่อว่า “มินโทเนตต์” (Mintonette)
สาเหตุที่นายมอร์แกนคิดเกมนี้ขึ้น ด้วยเหตุผล 3 ประการ คือ
1. เขาได้ตระหนักถึงความจําเป็นของกีฬาในร่มที่จะใช้ เป็นกิจกรรมนันทนาการ และการพักผ่อนของนักธุรกิจที่มีอายุมากแทนกีฬาบาสเกตบอลที่กําลังได้รับความนิยมแพร่หลาย แต่ไม่ เหมาะสมกับผู้ที่มีอายุมาก
2. เพื่อใช้เป็นกีฬาที่สามารถใช้เล่นในโรงยิมเนเซียม ขนาดเล็กในฤดูหนาวได้
3. เพื่อให้ผู้ใหญ่ได้มีโอกาสได้เล่นร่วมกัน
แนวความคิดนี้เขาได้ดัดแปลงจากวิธีการเล่นของกีฬาบาสเกตบอล เทนนิส และแฮนด์บอลเข้าด้วยกัน เขาจึงทดลองด้วยการใช้ตาข่ายเทนนิสมาซึ่งแบ่งผ่านกลางสนามบาสเกตบอล ในโรงฝึกพลศึกษาออกเป็น 2 แดนให้ความสูงของตาข่ายพ้นพื้น 6 ฟุต 6 นิ้ว ส่วนลูกบอลนั้นเขาใช้ยางในของลูกบาสเกตบอลสูบลมให้แน่น ซึ่งมีน้ําหนักน้อยและสามารถตีหรือเคาะลูกด้วยมือเปล่า ข้ามตาข่ายไปโดยปราศจากอันตราย
ทักษะการเล่นเบื้องต้นก็ใช้การเล่นของเทนนิสและแฮนด์บอลรวมกัน การเล่นเริ่มโดยผู้เล่น คนหนึ่งส่งลูกด้วยมือจากแดนหนึ่งไปยังอีกแดนหนึ่ง แล้วผู้เล่นที่ อยู่แดนตรงกันข้ามโต้ตอบลูกด้วยมือข้ามตาข่ายกลับมา การเล่นจะดําเนินต่อไปจนกว่าลูกจะตกถึงพื้นจึงมีการได้แต้มหรือเปลี่ยนส่ง
ผู้ส่งลูกมีสิทธิส่งลูกได้ 3 ครั้ง ในเกมหนึ่งประกอบด้วย 9 Innings ถ้าฝ่ายใดแพ้ 3 Innings ก็ให้ปรับเป็นฝ่ายแพ้ กติกาของมอร์แกนที่ตั้งขึ้นยังมีเหลืออยู่ในปัจจุบันนี้บ้าง เช่นห้ามผู้เล่นถือลูกไว้ในมือ ขณะที่รับลูก การห้ามผู้เล่นถูกตาข่ายในขณะที่กําลังเล่น
#วอลเลย์บอล #ประวัติกีฬาวอลเลย์บอล #ฝากเงินขั้นต่ำ50บาท
